27 Eylül 2014 Cumartesi
Yine tuttu sen krizlerim. Şu halime bak; uyku uyuyamaz oldum. Ben bunu hiç hak etmedim. Ağlamak küçükken her şeyi çözer sanırdım. Bir şey kaybolurdu ağlardım annem bulur getirirdi. Şimdi yine ağlıyorum kaybettiğim bir şey için, ama gelmiyor.
İçimde kalmışsın be çocuk. Öyle çok sevmişim ki seni, nasıl yaptım bende bilmiyorum. Her şey o kadar güzel gidiyordu ki, biliyordum bir gün karşıma engeller çıkacağını ama o engelin sen olduğunu hiç düşünmemiştim be çocuk.
Hayranım senin bu umursamazlığına. Yarın neleri kaybedeceğimiz bile belli değilken yaşamak şimdi bana çok ağır geliyor. Sabrım kalmıyor artık.
Çocukluğumu çok özlüyorum, o masumiyetimi, ağladığımda her şeyin çözülmesini. Senli günlerimide çok özlüyorum, bunca zaman benim gibi birine duyduğum hasreti. Hayatımda yaptığım en büyük aptallık kesinlikle bu. Seni kendim gibi iyi niyetli sanmam. Kullanılmış olmayı hala yediremiyorum kendime.
Korkuyorum; gün gelir bunları unutur yine seni çok severim diye. Yorgun ve bitkin; bu evden çıkmamamın sensin sebebi. Geçer diyorlar ama geçmiyor.
Tek yaşıyorum ben evde. Beraber kaldığımız bunca zaman gözümün önünden geçiyor. Düşünüyorum acaba neden mutlu değildin diye, nasıl bir oyuncuydun da beni inandırdın gözlerinin güldüğüne beraberken. O gözleri çok özledim be çocuk. Şimdi evde attığım her adımda sana ait bir şey. Hala 2 kişilik yemek yapıyorum, alışkanlık ya masaya 2 tabak götürüp sonra biri neden kirlenmedi diye üzülüyorum.
Şimdi sessizlik kahrediyor beni. Ev sensiz o kadar sessiz ki sevdiğim.
Sen beni unuttun ama, belki ben seni unutmak istemiyorum ki. Şimdi kuduz bir köpek kadar yalnızım.
Kendime seni hatırlatacak o kadar çok şey yapıyorum ki. Dayanamadım ne yapıyor diye bendeki şifrenle girdim baktım kimle konuşuyor ne yapıyor diye. Ben bu satırları yazarken bile saat 2'de başlamış bir telefon konuşması sürüyor. Ettiğim bu kadar beddua nereye gidiyor bilmiyorum.
İstemiyorum, mutlu olama. Sen beni nasıl böyle bir depresyona ittiysen, aynen çektiklerimi sende çek istiyorum. Yemek yerken bile aklına gelince birden ağla, lokmanı yutama istiyorum.
Sana hakkımı helal etmiyorum. İçine ettiğin saf sevgim bıçak olsun saplansın sana. Nefret doldum sana. Boğazım bile sensizliğe kururken sende tek yudum su içeme istiyorum.
