22 Eylül 2014 Pazartesi
Aldatılmak garip bir duygu, bunu yaşadıktan beri her gece rüya görür oldum. Özellikle dün gördüğüm rüyaya sabah uyandığımda o kadar inanmıştım ve mutlu olmuştum ki.
Sarılıyorduk yatakta onunla, her şey yalan sen gerçeksin diyordu bana. Kollarının arasındaki sıcaklık, teninin kokusu sanki her şey gerçek gibiydi. Uyandığımda gerçeği anlamam biraz zamanımı aldı. Gerçekleri hatırladıkça yeniden yıkıldım, yine ağladım ve yine küfürler ettim keşke hiç görmeseydim.
Ona sarılmayalı o kadar çok oldu ki. Ellerini tutmayalı, onu öpmeyeli, burnumu saçına gömüp kokusunu çekmeyeli.
Gel de ağlama arkadaş! Gel de üzülme!
Elbet geçer bu acı biliyorum seni köpekler gibi affedeceğimi, ama eskisi gibi olur mu artık? Affederim ama unutabilir miyim? Ellerini daha önce hiç kimse tutmamışçasına tutabilir miyim. Bende ki kıyafetini kokluyorum sürekli. Bazen sinirleniyorum yakmak istiyorum sana ait her şeyi ama sonra kıyamıyorum, kokunda uyuyorum.
Seni çok özledim çocuk. Eskisi gibi olmasada gel diyebilmeyi o kadar isterdim ki. Ama bunu ne benim gururum kaldırır, ne de senin yüreğin.
