Mühendis bi gay

Bunca zamandır soğukluğun sebebi belli oldu. ALDATILDIM. Birazdan sokağa çıkıp bağıra bağıra haykırıcam sokaklarda bunu, nasıl kandırıldığımı ya da benim kendimi kandırıp neye inandığımı herkes duysun. Görsünler ben neyim, kimim. Keşke kelimeler gözümden dökülen yaşlar gibi olsa, çıkıp karşısına bağıra çağıra haykırabilsem.

İçim yanıyor off off. Bunu bana ait bir telefonla yapıyor, ne kadar fantastik değil mi? En çok da acıtan ne biliyor musunuz, benim kendi kendime kurguladığım ilişki. Düşünüyorumda ben onun sadece yatakta oyuncağıydım. Beni, benim onu sevdiğim gibi hiç bir zaman o beni sevmedi, sevmeyecekte.

Benim ona hissettiğim bu duyguları o başkasına hissetti. Benleyken hep onu düşündü, onu arzuladı. Ağlamamak için söz verdim kendime ama biliyorum birazdan göz yaşımda boğulucam. Önceden müziksiz uyuyamayan ben şimdi içimdekileri dinliyorum.

Tek diyeceğim; lanet olsun yahu LANET OLSUN. Allah'a isyan etmiyorum ama yine de, etmeye yüzümde yok zaten.

Şimdi düşünüyorumda hangimizin hayalleri tam olarak gerçekleşti ki? Hala ihtimal vermesem de umutlarım var benim. Umutlarım beni sıkıştırıyor vuruyor gerçekleri yüzüme. Bak diyor bak! O kadar çabaladığın insanın sana verdiği karşılığa bak! Ağlama diyor, geçeceğini biliyorsun sadece sabret herkes hak ettiğini bulur diyor.

O kadar zamanım var mı? Ben birazdan yatacağım uykudan uyanmamayı dilerken; nasıl sabrederim bunun için? Önceki yazımda haykırdım sana BELKİ YARIM KALDIM? diye. Gerçekten yarım kaldım be arkadaş.

Yanında -sırtında- taşımak zorunda değilsin/değilim artık; ne yaparsan yap, ne halt edersen et.

Bu tattığım duyguyu inşallah sende tadarsın, tek dileğim bu.