17 Nisan 2015 Cuma
Küçükken hatırlıyorum, kız kardeşimle oynadığımız oyunlarda sürekli bir kostüm çabasına girerdim.
Onun eteklerini giyerdim, askılı tişörtlerini kullanırdım bilmiyorum hoşuma giderdi.
Bir gün, annem beni çekti köşeye ve bir hışımla; "Adam gibi adam olacaksın, aynı baban gibi!" dedi.
Gözlerinde gördüğüm o korkunun anlamını sonradan öğrendim tabi.
Annemde gördüğüm o korku beni bazı şeyleri düzeltmeye itti, o yüzden bazı şeyleri kolay kabullenemedim. Ama olmadı tabi insan olduğu şeyden kaçamıyor, Adam gibi kadın oldum anne!
En sonki yazımda bahsettiğim adamla yaşadığım ayrılık olayından sonra onları ziyarete gittim. İstanbul'dan uzaklaşmak bana iyi geliyor. Kafamı baya dağıttım, gittiğim için mutluyum pişman olmadım.
Tam tamına 2 ay olacak 3 gün sonra. Özlediğim çok şey var ona dair ama önceki gibi mutsuz olacaksam eğer hiç birini istemiyorum. Zaten gelmesin artık, düzelmez :)
Blog'a da bayadır yazmıyorum. Özledim sizi. Tekrar görüşmek üzere...
sukur ki dondun, blogunu iki gunde bir kontrol edip de yeni bir sey olmadigini gormek kotu bir duyguydu acikcasi, ozlettin kendini, bir daha yapma boyle :)
YanıtlaSilİlgin için teşekkür ederim, bende özledim sizleri, burayı. Geç cevap için kusura bakma bundan sonra bu kadar ara vermeye hiç niyetim yok :)
YanıtlaSilTakip ediliyorsun, lütfen sık sık yazmaya çalış. ;)
YanıtlaSil