Saçmalayan: Gay Mühendis 9 Şubat 2015 Pazartesi

Canım o kadar sıkkın ki. Duygularıma esir oluyorum yine bu gece. Stres mide bulantısı yapıyor ve tek lokma bir şey yiyemiyorum, düşündükçe sürekli kusmak istiyorum. 30 derece evde tir tir titriyorum. Korkuyorum, ne olur olmasın diye ne olur Allah'ım bana bunu yaşatma diye sürekli ağlıyorum.

UNUTAMIYORUM. O kadar zaman oldu ama OLMUYOR. Artık sadece intiharı düşünüyorum. Olmuyor zaman alıp götürmüyor içimde bugün nefret dolu iken ertesi gün yine köpek gibi onu özlüyorum. Hep mi acı çekeceğim ben? Eğer hayatımın geri kalanıda böyleyse göremeyeyim, öleyim diyorum.

Etrafımdakilere yardım çığlıkları atıyorum benden başka kimsenin duyamadığı bu çığlıklar beni sağır ediyor. Ağlayamıyorum bazı geceleri dövünüyorum kendimce. Allahım sen başıma nasıl bir bela verdin? Bu aşk değil bu saf acı, hayatımda hiç bu kadar üzüldüğümü hatırlamıyorum. Gidip köpekler gibi önünde ağlamak tüm içimde kalanları ona itiraf etmek istiyorum. Söyleyemediğim her şey içimi cayır cayır yakarken o ateşte kül olsun, gebersin gitsin.

Kimse bu kadar acıyı hak etmez. Daha önce de bu şekilde yazılar yazdım defalarca, sadece duygularımı döktüğüm burası var. İçimde en ufak bir kıvılcım çıksa kimseye anlatmazsam yangın olur diye koşuyorum hemen buraya. Bu sefer engelleyemedim. Öyle bir yangın çıktı ki bu gece içimde. Öyle şeyler duydum ki yine.

Yok olayım artık zaten yaşamıyorum bu dünyada. Her gün canımı al diye dua ediyorum. Geçmiyor ama işte geçmiyor. Geçici rahatlamalar artık beni kandırmıyor. Aldığım her nefes yük getiriyor. O orada o şerefsiz bedenini başkasına sevgililer gününde hediye edecekken, benim hala bu acıyı çekmem adil değil. Neredeyse 3 ay olmuş ama geçmiyor, hep bir parçam sızlıyor.

Sende hiç olmuyor mu be adam? Hiç mi aklına gelmiyorum? Senin için kimdim ben, beni nasıl bu kadar kandırdın? Ölesiye sevdim ulan ben seni. Her gördüğümde bin yerimden bıçaklanmış gibi hissederken senin midende nasıl uçuyor o kelebekler? Allah görüyor diyorum. İlahi bir yardım bekliyorum artık öyle bir noktadayım ki tam anlamıyla ölümle yaşam arası.

Tüm vücudumda kemikler kırılmışcasına yanıyor canım. Düşündükçe bir darbe daha yiyorum, birazı daha kırılıyor. Bu kalp beni böyle yaşatacaksa hiç yaşatmasın daha iyi!



{ 7 yorum yazılmış, sende yazsana }

  1. git bir yardım al bence burda ne yazsak boş senin durumunu tam bilmediğimiz için.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kimden ? Artik derdimi anti depresan yazmaktan baska bir sey bilmeyen insanlara anlatmaktan yoruldum. Burada anlatiyorum cunku benim gercekten ne oldugumu bilen insanlar daha samimi geliyor.

      Sil
    2. Bu yorum yazar tarafından silindi.

      Sil
  2. Blogunu az önce keşfettim. Yavaş yavaş ayrıntılara iniyorum. Ancak ilk etapta söylemek istediğim; yaşadıklarını inan bizlerden daha iyi anlayan biri olmayacak yeryüzünde. Bir yandan göz yaşlarım dökülüyor, bir yandan yazılarını okumaya çalışıyorum. Bu dünyada ki sınavımız buymuş bizim, dövünsek de delirsek de bu böyle. Şimdilik sadece şunu bil, kulağımıza gelmeyen gözümüzün görmediği binlerce kader dostumuz var. Blog adını duyunca içimde öyle bir şey kıpırdadı ki; mühendis bir gay, tıpkı benim gibi. Biliyorum allahım derdin sadece benimle değil. Benim gibi binlercesi var. PES ETMİYORUM sözleri geçti içimden. Vazgeçme. Hayatlarımız en az seninki kadar boktan bir durumda ve bu savaştan galip çıkmak zorundayız. Yazmaya devam et, lütfen... Tekrar bir şeyler yazıyor olacağım. Yalnız değilsin, bunu anlından çıkarma.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Desteğin için çok teşekkür ederim. Bende gerçekten benim ne olduğumu bilmeyen insanların beni anlayacağına inanmıyorum. Umarım hepimiz için güzel olur her şey, dilerim gelenler hepimize geçmişi unutturur da bizde mutluluğun ne olduğunu tadarız.

      Ayrıca teşekkür ederim bana buradaki tek mühendis olmadığımı gösterdiğin için :)

      Sil
  3. Yaşadığın şey gerçekten çok yoğun!
    İnsanın hayattan hiç zevk almamasının, hatta soluduğu her nefesin nasıl acı verdiğini çok iyi bilirim.
    Bu bir süreç ve umarım ki en az zararla bu süreci atlatacaksın!

    Ben de konu ile ilgili iki yazı yazdım. Bi göz at istersen:
    seker-oglan.blogspot.com.tr/2015/01/antidepresan-ile-yasamak.html

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yazını okudum ve adına gerçekten sevindim. Yorumlarda Kaan'ında dediği gibi yazın bana antidepresan etkisi yaptı :)

      Lisede daha önce Pr**c kullanmıştım ve açıkcası beni sadece hissizleştirmekten başka bir şeye yaramamıştı. Yine mutlu değildim, yine gülmüyordum sadece uyuyordum belki benimkide Luc**l yaptığı etki ile aynıdır diye düşünüyorum.

      Birde İstanbul'da yaşadığını söylemişsin rica etsem eğer doktorundan gerçekten memnunsan bana nereden ve nasıl ulaşabileceğimi mail atman.

      muhendisgay@gmail.com

      Tekrardan teşekkür ederim :)

      Sil

Popüler

Hakkımda

Fotoğrafım
İçine kapanık bir mühendis ve hala sevdiceğini arıyor... (Eleştiriye kısmen açık)
Blogger tarafından desteklenmektedir.

Copyright © Mühendis bi gay
Tüm Hakları Anneme Aittir.