17 Aralık 2014 Çarşamba
Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba,
Şu sıralar çok şey yaşadım, yine çok üzüldüğüm anlar oldu ama artık bununla başa çıkabilecek gücü kendimde hissedebiliyorum. Bol bol dua ediyorum eskisi gibi artık isyan etmiyorum.
İçim artık çok yanmıyor mesela sanki bir kaya gibi soğuk ve ruhsuzum. Öpüşürlerken gördüm onları dün mesela, içim yanmadı değil çok yandı ama ne oldu sonra? Gittim dua ettim, af diledim Tanrı'dan.
Bilmiyorum içimi huzurlandırıyor sanki artık bunu yapmak, hayatımdaki tüm kötü şeylerle böyle başa çıkabilirim gibi geliyor, inanıyorum. Anlatamıyorum arkadaşlarıma bir şeyler, onlar benden teker teker uzaklaşırken ve derdimi aylardır onlarla paylaş(a)madığımdan onlara artık değer vermediğimi düşünüyorlar. Hepsinden teker teker ağır sözler işitiyorum artık.
Ha, dua ediyorum derken beddua yok bunların içinde. Artık onları öyle kabullenmişim ki, sanki onun geçmişinde hiç ben olmamışım sadece kuruntu yapmışım gibi geliyor.
Ama unutmak istemiyorum. Gün gelir, arkadaş olarak bile olsa onu affederim diye korkuyorum.
Onun için sayfalarca yazıyorum her şeyi, sizi sıkmamak adına burada yayınlayamıyorum hepsini ama, biraz zaman geçtikten sonra bakıp kim beni nasıl üzmüş hatırlamak, o zaman nasıl acı çektiğimi hissetmek için saklıyorum onları, çünkü insan ne kadar hatırlıyormuş gibi hissetsede arada kaçırdığı detaylar en sonunda kendini haksız görmesine sebeb oluyor. Bende ilerde kendimi haksız görüp bir de vicdan muhasebesi yapmayayım diye sadece yazıyorum işte. Duyguları zaman köreltiyor, ne olursa olsun gerçekten insan ne yaşarsa yaşasın 1,5 ya da 10 yıl sonra karşısındakini affetmek için mutlaka içinde bir istek, bir sebeb buluyor.
Ben onu hazır hayatımdan çıkartmışken ve bunu çok acı bir şekilde yapmışken aynı şeyleri tekrar yaşamamak uğruna unutmak istemiyorum. Sadece onun için değil, belki karşıma yine ilerde biri çıkar ve aynı şeyleri onunda yaptığını farkettiğimde elimde en azından bir profil olmuş olur, onun üzerinden düşünürüm diye planlıyorum.
Ben sadece kendimi affettim. Kader ne gösterir bilemem ama hayatımda en çok istediğim şey benim gerçekten anlayan bir insanla tanışmak, onun ellerini her tuttuğumda dünyadaki hiç bir şeyin umrumuzda olmaması.
Kendinize iyi bakın güzel dostlar. Hepinizi çok seviyorum.
