Mühendis bi gay

Hani derler ya her konuda bir ilkler bir de sonlar unutulmaz diye. Oturup düşünüyorumda 2 gecedir, hayatımda gerçekten unutamadığım çok ilkim var. İlk aşkım, ilk cinselliğim, birini ilk öpüşüm ama hiç sonum olmadı benim. Sorun bende mi bilmiyorum.

İnsan mutsuz olduğunda arkasında güvenebileceği birileri olduğuna inanmak istiyor. Düştüğünde hemen seni kaldıracaklarına, seni koruyup kollayacaklarına inanmak çok güzel bir şey. Peki ya arkanda kimse yoksa? Gerçekten oturup düşününce; bunca.

İnsan sevdiklerine ilgi gösterir onları sever, korur kollar. Hayatımızda olan her insan gerçekten değerli mi peki? Elbette değil. Anne ya da baba ile bir arkadaşınızı elbet eş tutamazsınız. İlerde başınıza ne gelecekse gelsin anne ve babanın ne yapacağını.